Adresowanie

Adres IP (ang. Internet Protocol)- unikalny adres nadawany interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów, lub całej sieci komputerowej, mający na celu identyfikację elementów warstwy sieciowej modelu OSI. Adres IP może być stały lub zmienny. Nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego urządzenia. W najpopularniejszej wersji czwartej (IPv.4), złożony jest z 4 oktetów oddzielonych kropkami, czyli jest ciągiem 32 zer i jedynek (bitów). Każdy oktet opisuje liczbę dziesiętną z zakresu 0-255, ponieważ:

• 00000000 (w systemie binarnym) = 0 (w systemie dziesiętnym),

• 11111111 (w systemie binarnym) = 255 (w systemie dziesiętnym).

Wersja IPv.6 to adres 128 bitowy, a liczba kombinacji adresów wynosi:
340 282 366 920 938 463 463 374 607 431 768 211 456.

Podstawowe pojęcia

DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol)- adresowanie umożliwiające dynamiczne przydzielanie adresów oraz innych elementów konfiguracji (bramka, maska). Serwer DHCP dysponuje pewną pulą adresów, które przydziela zgłaszającym się do niego hostom.

Brama sieciowa (ang. Gateway)- urządzenie sieci komputerowej, za pomocą którego komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach. Gdy brama sieciowa jest routerem, trasuje wówczas pakiety między sieciami, za pomocą protokołów TCP/IP lub innych protokołów trasowanych.

Maska sieciowa (ang. network mask, address mask)- liczba umożliwiająca wyodrębnienie w adresie sieciowym IP, adresu sieci, adresu hosta w sieci oraz adresu rozgłoszeniowego.

Adres rozgłoszeniowy (ang. broadcast)- adres, za pomocą którego wysyłane są przez jeden port (kanał informacyjny) pakiety, które powinny być odebrane przez wszystkie pozostałe porty przyłączone do danej sieci (domeny broadcastowej).

Translacja NAT (ang. Network Address Translation) jest to sposób przesyłania ruchu sieciowego poprzez router. Polega na zmianie źródłowych lub docelowych adresów IP lub numerów portów TCP/UDP pakietów IP, podczas ich przepływu. Systemy korzystające z translacji NAT mają na celu umożliwienie dostępu wielu hostom w sieci prywatnej dostępu do Internetu, przy wykorzystaniu pojedynczego, publicznego adresu IP, za pomocą bramy sieciowej. Translacja może być dynamiczna i wówczas jeden adres IP tłumaczony jest na dowolną ilość adresów wewnętrznych, przydzielanych zwykle przez serwer DHCP.

Rodzaje translacji NAT:

• SNAT (ang. Source Network Address Translation)- stosuje się w przypadku podłączenia sieci dysponującej adresami prywatnymi do sieci Internet. Router podmienia adres źródłowy, prywatny na adres publiczny (np. własny),
• DNAT (ang. Destination Network Address Translation)- stosuje się w przypadku gdy serwer, który ma być dostępny z Internetu, ma tylko adres prywatny. Router dokonuje translacji adresu docelowego pakietów IP z Internetu na adres tego serwera.

Zobacz rownież:

Adresowanie

• System liczbowy
• Klasy adresów IP
• Maska podsieci
• Wydzielanie adresu sieci
• Wydzielanie podsieci

Powrót do:

• Start | Adresowanie