Fast Ethernet to technologia, w której format ramki sieci 100 Mb/s jest taki sam, jak w sieci 10 Mb/s Ethernet. W Fast Ethernet używane są dwa oddzielne etapy kodowania. W pierwszym etapie używana jest metoda o nazwie 4B/5B, a w drugiej właściwe kodowanie liniowe, zależne od typu medium, którym jest kabel miedziany lub włókno światłowodowe.

Technologia Fast Ethernetu oparta jest na rodzinie standardów 100Base-X:

• 100Base-TX- standard z 1995 roku. Używa dwóch par skrętek kat. 5. Stosowany jest w sieciach o topologii gwiazdy lub gwiazdy rozszerzonej. Maksymalne odcinki kabli pomiędzy urządzeniami nie powinny przekraczać 100 m. W przypadku połączenia urządzeń na większą odległość stosuje się wtórniki. Nie jest to zalecane, ponieważ powodują one opóźnienia w transmisji. Standard 100Base-TX wykorzystuje kodowanie 4B/5B, które następnie jest konwertowane do MLT-3 (ang. Multi-Level Transmit-3).

  W trybie pełnego dupleksu możliwe jest przesyłanie danych z prędkością 200 Mb/s.

  Według standardu TIA/EIA-568, rozróżniamy dwa sposoby łączenia żył na końcach "skrętki" za pomocą złącza RJ-45:

  1. Kabel prosty (ang. straight-through)
     

     Kabel prosty RJ45
     
     

     Zastosowania:

     • połączenie switcha z routerem,
     • połączenie komputera ze switchem lub hubem.
  2. Kabel skrzyżowany (krosowy) (ang.crossover)
     

     Kabel krosowy RJ45
     
     

     Zastosowania:

     • połączenie switcha lub huba ze switchem lub z hubem,
     • połączenie routera z routerem (Ethernet port connection).
• 100Base-T4- standard wykorzystuje cztery pary skrętek kat. 3, 4 lub 5. Trzy pary przeznaczone są dla danych, jedna dla kolizji. Niemożliwa jest transmisja dwukierunkowa w tym samym czasie (full-duplex). Kable zakończone są złączem RJ-45. Do kodowania sygnałów stosuje się algorytm 8B/6T, który polega na zamianie sekwencji 8 znaków dwustanowych na 6 bitów trójstanowych.
• 100Base-T2- standard niestosowany ze względu na brak sprzętu wspierającego. Miał wykorzystywać dwie pary skrętek kat. 3.
• 100Base-FX- standard pracujący na wielomodowym okablowaniu światłowodowym. Wykorzystuje jedną parę włókien światłowodu wielomodowego zapewniającego transmisję danych z prędkością 100 Mb/s. Zapewnia dostęp do medium poprzez protokół CSMA/CD (węzły podłączone do wspólnego medium, które wysyła i odbiera za jego pomocą specjalne komunikaty zwane ramkami). Wykorzystuje kodowanie 4B/5B. Do kodowania fizycznego użyty jest kod NRZI (więcej o kodowaniach).

  Standard ten nie cieszył się dużą popularnością, głównie z powodu wprowadzenia Gigabit Ethernet, który doskonale przyjął się jako okablowanie strukturalne.

Standardy 100Base-TX i 100Base-FX mają wspólne parametry czasowe, format ramki oraz proces transmisji.