Technologia WDM (ang. Wavelength Division Multiplexing) przeznaczona jest do zwielokrotniania przepustowości łącza poprzez przesyłanie, w jednym kanale fizycznym, od kilku do kilkuset kanałów logicznych. Każdy z tych kanałów jest wydzielony poprzez różne długości fali.

Przykład działania prostego systemu WDM- wydzielenie okna świetlnego:

Technologia WDM umożliwia zwielokrotnienie przepływności światłowodu przez równoległą, równoczesną i niezależną transmisję wielu kanałów optycznych, czyli promieni laserowych o różnych długościach fali świetlnej.

System WDM zbudowany jest z bloków funkcjonalnych, które dobierane są w zależności od potrzeb. Dla obydwu kierunków transmisji sygnały wejściowe docierają do bloków nadawczych, gdzie przekształcane są w składowe sygnały optyczne. Następnie w multiplekserze następuje połączenie w zbiorczy sygnał optyczny, który zostaje przesłany włóknem światłowodowym do strony odbiorczej. Sygnał ten zostaje przekształcony do sygnałów składowych, które w blokach odbiorczych otrzymują postać taką jak na wejściu.

Szerokopasmowe wzmacniacze optyczne EDFA (ang. erbium-doped fiber amplifier), pozwalają w pojedynczym włóknie światłowodowym na równoczesną transmisję wielu optycznych fal nośnych o innych częstotliwościach. Każda z nich stanowi odrębny, niezależny kanał transmisyjny. Sumaryczna przepływność takiego włókna ze wzmacniaczami EDFA ulega zwielokrotnieniu przez liczbę fal nośnych prowadzonych we włóknie światłowodowym, np. 2,5 Gb/s x 4 = 10 Gb/s. W zaawansowanych systemach zwielokrotnienia, w jednym włóknie optycznym mieści się kilkaset kanałów optycznych, osiągając pojemność transmisyjną nawet w Tb/s. W celu zwiększenia zasięgu instaluje się wzmacniacze optyczne i elementy kompensujące.

Wersje zwielokrotnienia

Ze względu na ilość kanałów rozróżniamy następujące technologie:

• DWDM (ang. Dense Wavelength Division Multiplexing)- gęste zwielokrotnienie falowe o dużej ilości kanałów i odstępie międzykanałowym (0,8 nm). W istniejących światłowodach, przy mało różniących się długościach, osiągalne są krotności kilkuset kanałów DWDM, czyli przepływności rzędu Tb/s. Zwielokrotnienie DWDM stosowane jest w szybkich sieciach szkieletowych.

  Niektóre standardowe długości fal DWDM wg ITU (ang. International Telecommunication Union - Telecommunication Standardization):

  Częstotliwość [THz]	Długość fali [nm]
  196,1	1528,77
  196,0	1529,55
  195,9	1530,33
  195,8	1531,12
  195,7	1531,90
  195,6	1532,68
  195,5	1533,47
  195,4	1534,25
  195,3	1535,04
  195,2	1535,82
  ...	...

• CWDM (ang. Coarse Wavelength Division Multiplexing)- światło laserowe jest dzielone na 4-16 długości fal, z odstępem 20 nm w zakresie 1310-1610 nm. Technologia stosowana na mniejszych odległościach, np. w sieciach MAN (ang. Metropolitan Area Network). Technologia CWDM pozwala na uzyskanie taniego dostępu, bezpośrednio do abonenta końcowego, przy odległościach sięgających co najwyżej kilkudziesięciu kilometrów. Nie ma konieczności stosowania zaawansowanych i drogich podzespołów optycznych, takich jak lasery o wysokiej stabilności, czy wzmacniaczy EDFA.
• UDWDM (ang. Ultra Dense Wavelength Division Multiplexing)- ultra gęste zwielokrotnienie falowe cechuje (w porównaniu z DWDM), jeszcze większa ilość kanałów i mniejszy odstęp międzyfalowy (0,4 nm lub mniej).

Przykład szkieletowej sieci DWDM z wykorzystaniem systemu SDH: