Sieć Frame Relay może pełnić funkcję sieci prywatnej. Najczęściej jest ona udostępniona jako usługa w sieci publicznej. Zazwyczaj sieć składa się z wielu znajdujących się w różnych miejscach przełączników Frame Relay połączonych przy użyciu łączy dalekosiężnych. Protokół Frame Relay jest często wykorzystywany do łączenia sieci LAN.
Połączenie zrealizowane w sieci Frame Relay, między dwoma urządzeniami DTE (Data Terminal Equipment; urządzenie komunikacyjne po stronie użytkownika), jest określane jako obwód wirtualny VC (ang. Virtual Circuit). Obwody wirtualne mogą być ustanawiane dynamicznie, poprzez wysłanie do sieci odpowiednich komunikatów sygnalizacyjnych. Takie obwody określane są jako przełączane obwody wirtualne SVC (ang. Switched Virtual Circuit). Jednak nie są one często używane. Zwykle używane są stałe obwody wirtualne PVC (ang. Permanent Virtual Circuit), skonfigurowane wstępnie przez operatora.
Obwód wirtualny tworzony jest poprzez zapisanie w pamięci każdego przełącznika, odwzorowania między portem wejściowym a portem wyjściowym. W wyniku tej operacji oba przełączniki pozostają połączone tak długo, jak zdefiniowana jest ciągła ścieżka między dwoma końcami określonego obwodu.
Protokół Frame Relay zapewnia nieprzerwaną komunikację opartą na medium o współużytkowanej przepustowości, odpowiednią zarówno do przesyłania głosu, jak i danych. Jest to idealne rozwiązanie do łączenia korporacyjnych sieci LAN. Router w sieci LAN wymaga tylko jednego interfejsu, nawet gdy używanych jest wiele obwodów VC.
Krótkie łącze dzierżawione do sieci Frame Relay zapewnia ekonomiczne połączenie między rozproszonymi geograficznie sieciami LAN.
Topologie sieci Frame Relay:
Powrót do: